مقدمه
قابلیت نسخهبندی (ورژنینگ) یکی از ویژگیهای کلیدی در نرمافزارهای مدیریت فرآیند کسبوکار است که برای مدیریت تغییرات و بهبود فرآیندها بهکار میرود. این قابلیت به کسبوکارها کمک میکند تا کنترل بیشتری روی فرآیندهای خود داشته باشند و تغییرات را به شیوهای ساختارمند اعمال کنند. از جمله نرمافزارهای BPMS موجود در بازار که این قابلیت را ارائه میدهند به شرح ذیل میباشند:
یکی از نرمافزارهای برجسته در این زمینه Appian است. این ابزار با قابلیتهای پیشرفته نسخهبندی(ورژنینگ)، امکان بازگشت به نسخههای قبلی فرآیند و مقایسه تغییرات میان نسخهها را به کاربران میدهد. ویژگیهای امنیتی Appian نیز اطمینان حاصل میکند که تنها افراد مجاز به تغییر یا مشاهده نسخههای مختلف دسترسی دارند.
بیزاجی نیز یکی دیگر از ابزارهای محبوب BPMS است که نسخهبندی(ورژنینگ) را بهطور کاملاً یکپارچه ارائه میدهد. در این نرمافزار، تاریخچه تغییرات هر فرآیند بهطور دقیق ثبت میشود و مدیران میتوانند تغییرات اعمالشده را به راحتی دنبال کنند. Bizagi همچنین قابلیت مقایسه نسخههای مختلف فرآیندها را فراهم کرده است، که این امر شفافیت بیشتری را در تیمهای بزرگ ایجاد میکند.
IBM Business Process Manager نیز از نرمافزارهای پیشرفتهای است که از قابلیت نسخهبندی پشتیبانی میکند. این ابزار به کاربران امکان میدهد تا فرآیندهای خود را در محیطهای مختلف (مانند توسعه و تولید) مدیریت کنند و تغییرات ایجادشده را در هر مرحله ردیابی کنند.
پروسسمیکر در مقایسه با بسیاری از این ابزارها به دلیل رابط کاربری سادهتر، سهولت استفاده بسیار مورد توجه قرار گرفته است. در حالی که نرم افزارهایی مانند Appian و بیزاجی قابلیتهای پیشرفتهتری را برای سازمانهای بزرگ و فرآیندهای بسیار پیچیده ارائه میدهند، پروسسمیکر باارائه ترکیبی از سادگی، مقرون به صرفه بودن و امکانات پیشرفته مانند تاریخچه تغییرات و ورژنینگ خودکار گزینهای ایدهآل و اقتصادی برای کسبوکارهای کوچک تا متوسط به شمار میرود. این نرمافزار به کسب و کارهایی که به دنبال راه حلی سریع و کارآمد برای مدیریت فرآیندها میباشند کمک میکند تا با کمترین پیچیدگی و هزینه از قابلیتهای ورژنینگ بهرهمند شوند. پروسسمیکر در نسخه 4 این قابلیت را ارتقا داده است و نسخه های قبلی این نرمافزار فاقد این ویژگی بوده اند. در این مقاله، ویژگی نسخهبندی در پروسس میکر 4 بررسی شده و تفاوتهای آن با نسخه 3 پروسس میکر بررسی گردیده است.
ویژگیهای اصلی ورژنینگ در نسخه 4
- 1. مدیریت پیشرفته نسخهها
در نسخه 4 پروسس میکر امکان ایجاد نسخههای متعدد از یک فرآیند با حفظ تمامی تغییرات فراهم شده است. این ویژگی به کاربران اجازه میدهد تا تغییرات را بدون نگرانی از تخریب فرآیند اصلی اعمال کنند.
مزیت: این ویژگی بهویژه برای تیمهای توسعه که نیازمند آزمایش تغییرات مختلف روی یک فرآیند هستند، بسیار کارآمد است.
- 2. تاریخچه تغییرات (Change Log)
ویژگی نسخهبندی یک تاریخچه کامل از تغییرات اعمال شده در هر نسخه فرآیند ارائه میدهد. این قابلیت باعث شفافیت در مدیریت تغییرات میشود.
عملکرد: کاربران میتوانند تغییرات ایجادشده در هر مرحله را مشاهده کرده و دلایل آن را بررسی کنند.
اهمیت: این قابلیت شفافیت بیشتری در مدیریت فرآیندها ایجاد میکند و برای تیمهای بزرگی که به همکاری مشترک نیاز دارند، ایدهآل است.
- پشتیبانی از فرآیندهای پیچیده
در نسخه 4، نسخهبندی برای فرآیندهای پیچیده با تعداد زیادی گره (nodes) و فلوها (flows) بهینهسازی شده است.
بهینهسازی: سیستم ورژنینگ بهگونهای طراحی شده که حتی در پروژههای پیچیده نیز عملکرد سریعی داشته باشد. در نتیجه کاربران میتوانند فرآیندهای بزرگ و پیچیده را بهراحتی نسخهبندی و بهروزرسانی کنند.
- امکانات انتشار (Deployment Options)
امکان انتشار نسخههای خاص از فرآیند در محیطهای مختلف (Development، Testing، Production) به صورت مستقیم فراهم شده است.
کاربرد: این قابلیت به تیمها کمک میکند تا ابتدا تغییرات را در محیطهای آزمایشی بررسی کرده و سپس نسخه نهایی را به محیط تولید ارسال کنند.
- 5. مدیریت نقشها و دسترسیها
در این نسخه، کنترلهای بیشتری روی اینکه کدام کاربران اجازه ایجاد، ویرایش یا مشاهده نسخهها را دارند، وجود دارد.
امکانات: مدیران میتوانند تعیین کنند که چه کسانی اجازه ایجاد، ویرایش، یا مشاهده نسخهها را دارند.
امنیت: این ویژگی باعث افزایش امنیت فرآیندها میشود.
ویژگی نسخهبندی (ورژنینگ) در پروسس میکر نسخه 3
ویژگیهای اصلی ورژنینگ در نسخه 3
- ورژنینگ دستی
نسخه 3 فاقد قابلیت نسخهبندی(ورژنینگ) خودکار بود و کاربران میبایست به صورت دستی فرآیندها را ذخیره کنند یا فایلها را به صورت جداگانه مدیریت نمایند.
چالش: این روش پرخطا بوده و در پروژههای بزرگ کارایی لازم را نداشت.
- 2. پشتیبانی محدود از تاریخچه تغییرات
تاریخچه تغییرات در نسخه 3 بسیار محدود بود و کاربران نمیتوانند به جزئیات تغییرات هر نسخه به راحتی دسترسی پیدا کنند.
محدودیت: این مسئله باعث دشواری در مدیریت فرآیندها در تیمهای بزرگ میشود.
- 3. عدم پشتیبانی از محیطهای چندگانه
در نسخه 3، انتقال نسخههای مختلف فرآیند بین محیطهای مختلف (مانند Production و Development) به صورت دستی انجام میشود و نیاز به ابزارهای جداگانه دارد.
- 4. ساختار سادهتر
ویژگی نسخهبندی(ورژنینگ) در نسخه 3 برای فرآیندهای ساده مناسب است و در فرآیندهای پیچیده دچار محدودیت عملکرد میشود.
جدول مقایسه ویژگی ورژنینگ (نسخهبندی) در پروسس میکر 3 و 4:
ویژگی ورژنینگ در نسخه 4 پروسسمیکر یک پیشرفت چشمگیر نسبت به نسخه 3 محسوب میشود . امکانات پیشرفته مانند نسخهبندی (ورژنینگ) خودکار، تاریخچه تغییرات جامع، و پشتیبانی از محیطهای چندگانه، مدیریت فرآیندها را برای کسب و کارها سادهتر و کارآمدتر کرده است که منجر به کاهش خطای انسانی، افزایش سرعت توسعه، شفافیت بیشتر و مقیاسپذیری بهتر میشود.
با این حال، برای بهرهبرداری کامل از این قابلیتها، سازمانها باید به آموزش کارکنان و ارتقای زیرساختهای فناوری اطلاعات خود توجه کنند زیرا پیچیدگی برای کاربران مبتدی ممکن است اندکی دشوار و گیجکننده باشد همچنین نسخه 4 به دلیل قابلیتهای پیشرفته، نیازمند منابع سختافزاری بیشتری نسبت به نسخه 3 است لذا نیازمند ارائه آموزشهای جامع و مستندات برای کاربران تازهکار و بهینهسازی مصرف منابع سختافزاری برای کاهش بار سیستم است.