روشهای مدلسازی سنتی بسیار سخت و غیر قابل انعطاف هستند و به طور موثر از انعطافپذیری و پویایی فرآیند های دانش محور و با ساختار نامشخص، پشتیبانی نمیکنند. اگر به فعالیتهای کمتر ساختارمند، که به عنوان پرونده نیز شناخته میشوند، نگاه کنیم.