تفاوت سیستم های ERP و BPMS

زیرساخت ها و سازمان دهی کسب و کارهای امروزی به پشتیبانی فرآیندهای حساس متکی است. از آن جایی که فرآیندها بلوک  سازنده موفقیت سازمان اند، فناوری های اطلاعاتی که بر مدیریت فرآیند متمرکز می شوند، می توانند ابزار خوبی برای کمک به سازمان ها در راه رسیدن به چشم اندازها و بهبود جایگاه رقابتی شان باشند. در دو دهه گذشته دو راه حل متفاوت که بر بهبود فرآیندها متمرکزند  مورد توجه کسب و کارها قرار گرفته اند. سیستم های مدیریت فرآیندهای کسب و کار (BPMS) و مدیریت منابع سازمان (ERP).

هردو کلاس این سیستم ها بر فرآیندها متمرکزاند. اما ره یافتی که در پیش گرفته اند متفاوت است. یک نرم افزار BPMS بر طرح ریزی مشخصات فرآیند و اجرای آن استوار است. در یک نرم افزار BPMS ابتدا مدلی از گردش کار ساخته می شود تا فرآیند کسب و کار را نشان دهد و سپس نمونه هایی از گردش کار برای انجام گام های واقعی کار که در فرآیند توصیف شده اند از روی مدل گردش کار ساخته و اجرا می شود. حین اجرا، نمونه های گردش کار به سیستم های قدیمی سازمان (Lagacy system)، بانک های اطلاعاتی و کاربردهای سازمان دسترسی دارند و می توانند با کاربران ارتباط برقرار کنند.

سیستم های ERP، سیستم هایی پیش ساخته اند، برای انطباق بهتر بین این کاربرد پیش ساخته و نیازهای سازمان، پارامترهای زیادی می بایست در ERP تنظیم شود. هرچه یک کاربرد ERP، پارامترهای بیشتری داشته باشد انعطاف بیشتری در انطباق با فرآیندهای سازمان خواهد داشت. در عین حال در سیستم های ERP امروزی مدل گردش کار به طور مشخص قابل مشاهده نیست چرا که کاربردها و جداول پارمتری سازی شده است.

شکل زیر یکی از تفاوت های اصلی بین سیستم های ERP و BPMS را نشان می دهد. یکی از راه های درک بهتر این تفاوت ها، تمایز قایل شدن بین منطق گردش کار و منطق وظیفه است. منطق وظیفه ای با یک فعالیت مشخص سروکار دارد مثل به روزآوری سوابق یک مشتری یا محاسبه تخفیف سفارش. درحالی منطق گردش کار با ترکیب تعداد زیادی از فعالیت ها در یک ترتیب مشخص برای حل مسایل پیچیده تر سروکار دارد مثل پردازش سفارش. در سیستم های ERP هر دو منطق در کاربردها و جداول پارامتر جاسازی شده اند. در مقابل نرم افزار BPMS این دو منطق را به طور مشخص از هم جدا می سازد.

منطق گردش کار در قالب یک مدل گردش کار نمود می یابد- که غالب به صورت گرافیکی نمایش داده می شود و منطق وظیفه ای در کاربردها و افرادی نمود می یابد که توسط مدل فراخوانی می شوند. بنابراین نرم افزار BPMS توسعه دهندگان را قادر می سازد گردش کار بین اجزا را از خود اجزا جدا سازند. بنابراین سیستم های گردش کار فرآیند محورند  و بر مدیریت منطق گردش کار تمرکز دارند. در مقابل سیستم های ERP داده محورند و بر منظق وظیفه ای تمرکز دارند. ERPها برای انجام این کار از یک زیر ساخت داده ای همگن در سراسر سازمان برای پشتیبانی از کاربردهای متنوع شان برخوردارند.

روند فعلی که فروشندگان ERP در پیش گرفته اند، یکپارچه سازی یک نرم افزار BPMS در سیستم های ERP است. مثلا برای ساده کردن سفارشی سازی و پیاده سازی سیستم های ERP در سازمان ها، بعضی فروشندگان سیستم هاشان را با به کارگیری اجزای گردش کار، براساس گردش کار بنا کرده اند. این راه کارها، ویژگی هایی دارد تا مزایای هر دو روش را در یک جا گرد آورد.

برگرفته از مقاله “مقایسه سیستم های ERP و BPMS در مدیریت فرآیندهای سازمانی” نوشته سیدناصر مدرسی و احمدرضا هاشمیان