امروز میخواهیم درباره گزینه های روی میز در مورد BPMS در کشورمان صحبت کنیم. ما معمولا BPMS هایی که سازمان ها با آنها مواجه هستند را به چند دسته تقسیم میکنیم. گروه اول”BPMS های داخلی”هستند. ما در این دسته عنوان BPMS های داخلی را معمولا عنوان نمیکنیم. این نوع، ابزارهایی هستند که متاسفانه از کیفیت خیلی خوبی برخوردار نیستند. بر اساس بررسی هایی که انجام دادیم و جلساتی که با این دوستان داشتیم، چون بسیاری از آنها ما رو صدا میزنند و میگویند که شما انتقاد میکنید و بیایید اینجا و این BPMS ما رو بررسی کنید و ما بررسی که میکنیم ذهنیتمون واقعا عوض نمیشود و میبینیم که کیفیتی که باید داشته باشه رو هنوز ندارند و باید درباره این موضوع با دوستان صحبت کرد که چرا درواقع رفتند چرخ را دوباره اختراع کردند و چرا رفتند یه سیستمی که به صورت آماده هست در بازار و دنیا که میشود از آنها استفاده کرد را می آیند و در از ابتدا تولید میکنند. چون حتما میدانید که BPMS نسبت به یک ابزار یا نرم افزاری مثل اتوماسیون اداری، سیستم مالی، انبار و امثال اینها قضیه اش کمی متفاوت است. چون این سیستم ها بعنوان سیستم های زیرساختی محسوب میشوند و تولیدشان کار سنگین و پیچیده ای است. به عنوان مثال…
برای مطالعه ادامه این مطلب، پادکست فوق را گوش کنید
موضوع پادکست امروز ما، معرفی انواع سیستم های BPMS که شامل سیستم های Zero-Code و سیستم های Code-less هست، میباشد. معمولا سیستم های BPMS را به دو گروه تقسیم میکنند. سیستم های Zero-Code و سیستم های Code-less. سیستم های Zero-Code همانطور که از اسمشان معلوم است،شما در تولید فرایندها و یا به نوعی تبدیل فرایند ها به سیستم های مکانیزه یا الکترونیکی کردن فرایندها خیلی به کد نویسی احتیاج نداریم. یعنی صفر تا صد یک فرایند را یه تحلیلگری که برنامه نویسی بلد نیست را میتواند انجام دهد و شاید به احتمال زیاد،۱۰درصد یا ۲۰درصد موارد احتیاج باشد که یه برنامه نویس به صورت پاره وقت و یا نیروی کمکی به شما ملحق بشود و کار شما را تکمیل کند. ولی از طریق سیستمهای Zero-Code تحلیلگران میتوانند تا انتهای مسیر که درواقع تبدیل فرایندهای کاغذی به سیستم های الکترونیکی هست را طی بکند.
برای آگاهی از ادامه مطلب این نوشته،به پادکست فوق گوش دهید.
موضوع پادکست امروز در رابطه با وجه تمایز نرم افزارهای BPMS با اسباب بازی ها است. دوستان، از بکار بردن عبارت اسباب بازی تعجب نکنید چرا که وقتی سایر نرم افزارها را با BPMS های واقعی مقایسه میکنیم، میبینیم که فرسنگ ها فاصله وجود دارد بین ابزارهایی که وجود داره با BPMS های واقعی.به تعدادی از این تفاوت ها اشاره میکنیم که اولین مورد آن،BPMS های واقعی از نوتیشنِِ BPMN2 بابت مدسازی فرایند استفاده میکند.برای اینکه بدانیم BPMN ما چقد مهم است،این خودش یک فضا و عالم دیگه ای دارد.حالا این وسط BPMS ای که نوتیشن های BPMN2 را پوشش دهد،جزء BPMS های خوب تلقی میشود درواقع یکی از شاخص هایی است که مستلزم توجه ویژه ای به آن است. استاندارد BPMN2 یک دریایی است و قاعدتا خیلی از BPMS های حتی خوب نمیتوانند همه این patern ها را پوشش دهند ک این یک بحث طبیعی است.
برای آگاهی از ادامه این مطلب،پادکست فوق را گوش دهید.
با پادکست دیگری با موضوع”قابلیت ورژنینگ در سیستم های BPMS چیست”در خدمت شما هستیم. این قابلیت یکی از مهمترین ویژگی هایه سیستم های BPMS تلقی میشود و یکی از وجه تمایزهای اصلی سیستم های BPMS واقعی و سیستم های ابتدایی تر است. این قابلیت را با ذکر یک مثال به شما توضیح میدهیم.فرض کنید که ما یک فرایند فروشی داریم ک یک تعداد زیادی انجام شده و ۵۰۰تا فرایند باز داریم یعنی ۵۰۰ تا مشتری ای که هنوز داخل فرایند فروش ما هستند.به هر دلیلی مجبور میشویم فرایند خود را تغییر دهیم که این دلایل خیلی هم زیاد هستند مثل تغییرات مدیریت و… . خوب ما نمیتوانیم به اون ۵۰۰ مشتری بگوییم بخاطر تغییر فرایند خودمان، فرایند خرید خودرا ریست کنند و دوباره اقدام به خرید نمایند و مشتری هم با وسط کشیدن توافقی که از قبل با ما منعقد کرده، امکان چنین اتفاقی را نمیدهد.پس مجبوریم طبق همین روال گذشته، فرایندهارا ادامه دهیم.
راه حل چیست؟
یکی از قابلیت های سیستم های BPMS همین ورژنینگ است که خیلی کارساده ای را کاربر انجام میدهد. به این ترتیب که روی فرایند مورد نظر کلیک میکند و یک ورژن جدید از فرایند ایجاد میکند. تغییرات مورد نظر را در ورژن جدید اعمال میکند و ورژن جدید را اجرا میکند.آن ۵۰۰ فرایند باز براساس ورژن قبلی فرایند پیش میرود و از فردا اگر فرایند جدیدی شروع کردیم،طبق روال جدید پیش خواهد رفت و این نکته ی بسیار حائز اهمیتی است که ما میتوانیم فرایندهارا به راحتی تغییر بدهیم و اصولا BPMS های واقعی تحت عنوان any time و any change شناخته میشوند.یعنی هرلحظه میتوانیم تغییر را اعمال کنید، برخلاف روش های سنتی تولید نرم افزار که ما را دچار مشکل میکرد.
برای مطالعه ادامه این مطلب، پادکست فوق را گوش کنید
دراین پادکست میخواهیم به موضوع جایگاه سیستم های BPMS و BI نسبت به یکدیگر بپردازیم.قبل از اینکه به اصل موضوع بپردازیم، به عنوان مقدمه باید به دو تا بحث اشاره کرد. در پادکست ها و ویدئوهای قبلی نیز بصورت مبسوط به آن اشاره کردیم که اگر ما هزینه های زیادی کرده باشیم بابت تهیه سیستمهای اطلاعاتی مثل مالی، انبار، منابع انسانی و… ، آیا بازهم به سیستم BPMS نیاز داریم یا نه و صحبت کردیم که قطعا با وجود چنین سیستم هایی، فرایندهای مربوط به این سیستم به صورت مکانیزه انجام نمیشود. سیستم خزانه داری هم مثالی برای این مطلب است. ازطرفی ما یک فرایندی داریم به اسم پرداخت به پیمانکار که در انتهای این فرایند باید به پیمانکار پرداختی انجام شود و روال کار به این ترتیبه که پیمانکار یک صورت وضعیتی ارائه میدهد و مراحل مختلفی طی میشود و واحدهای مختلفی نیز تایید های مختلفی بر روی این انجام میدهند.
برای مطالعه ادامه این مطلب،پادکست فوق را گوش کنید.
Animacian در نرم افزار visual paradigm (ویژوال پارادایم) قابلیتی است که شما را قادر خواهد ساخت مسیرهای ممکن در یک نمودار فعال را به وسیله ارائه مسیرها به صورت انیمیشن بسازید.
امروز میخواهیم درباره تفاوت سیستمهای BPMS و casetools ها مثل ویژوال پارادیم صحبت کنیم که هرکدام از این ابزارها چه کاربردی دارند و ما میتوانیم در پروژه های مدیریت فرایند از هر دوی این ابزارها استفاده کنیم یا نه!
بهتره درباره چرخه مدیریت فرایند که در پادکست های قبلی به آن مرور کردیم بپردازیم. مراحل مدیریت فرایند به صورت خیلی کلی، با شناسایی و مدلسازی فرایندها آغاز میشود و سپس به تحلیل و پیاده سازی و مانیتورینگ و در نهایت، بهبود می رسد. میخواهیم درباره کاربرد هر یک از این اجزاها در چرخه صحبت کنیم. ما اصولا در پروژه های مدیریت فرایند،در فاز مدلسازی فرایند صرفا یک نمودار فرایندی یا BPMN ترسیم نخواهیم کرد و به تعدادی از نمودارها احتیاج داریم که یکی از این نمودارها PHD است.
برای شنیدن این مطلب به صورت کامل،پادکست فوق را گوش کنید.
این مقاله بخش سوم از سری مقالاتی است که ترکیبی از یک متدولوژی BPM و تولید نرم افزاری چابک را مورد مطالعه قرار می دهد تا محدودیت های متدولوژی های BPM موجود را برطرف سازد.
این مقاله بخش دوم از سری مقالاتی است که ترکیبی از یک متدولوژی BPM و تولید نرم افزاری چابک را مورد مطالعه قرار می دهد تا محدودیت های متدولوژی های BPM موجود را برطرف سازد.
اصولا برای انجام پروژه های مدیریت فرایند،دو تا رویکرد اصلی داریم که میخواهیم درباره این رویکرد ها صحبت کنیم.
رویکرد اول، رویکرد بالا به پایین است یعنی اینکه ما در این رویکرد،بودجه کافی برای انجام پروژه های مدیریت فرایند را داریم و همراهی مدیریان ارشد و میانی را را نیز داریم و از بابت پشتیبانی سازمان خیالمان راحت است ولی سرایطی در کشور ما اتفاق افتاده که بعضا سازمانها نمتوانند از این رویکرد استفاده کنند که یکی از این دلایل،کمبود بودجه است که سازمان ها نمیتوانند ساپورت مالی کنند اما درباره رویکرد دوم باید عرض کنم که رویکرد دوم، رویکرد پایین به بالا است که این رویکرد درگیر مدلسازی همه فرایند ها نمیشود و اساسا نیازی نیست همه فرایند های سازمان را مدل بکنیم.
برای شنیدن این مطلب به صورت کامل پادکست فوق را گوش دهید.
از طریق ترسیم نقشه فرایند و با استفاده از این تکنیک ها، محاسبه ی هزینه ی کلی فرآیند، زمان اجرا، افراد مسئول، کارکنان تخصیص داده شده، زمان اختصاص داده شده برای هر منبع و پیاده سازی بهبودها و بهینه سازی ها ممکن می شود.
ابتدا با استاندارد BPMN2 توسط مربی، چند فرایند مدل شده و اینکار به پرسنل این شرکت آموزش داده شده و خود تیم به این توانایی رسیده و سایر فرایندها را مدلسازی نمودند. در ادامه همین مسیر در مورد پیاده سازی فرایندها در BPMS افتاد.