تلاش برای مستندسازی تمام پیچیدگی‌های سیستم‌های سازمانی بزرگ می‌تواند طاقت‌فرسا باشد و دانستن اینکه از کجا شروع شود دشوار است. علاوه بر این، توسعه معماری‌های سازمانی که استراتژی‌های کسب‌وکار را برآورده می‌کنند، در حالی که هنوز دارای ویژگی‌های معماری خوب هستند، می‌تواند چالش برانگیز باشد. راهنمایی و ساختار ارائه شده توسط TOGAF می تواند کمک کند. این یک چارچوب آزمایش شده و مورد پذیرش قرار گرفته است که در بسیاری از جنبه های معماری سازمانی راهنمایی می کند. در اینجا، می‌خواهیم مزایای TOGAF، نحوه شروع و ترکیب آن با روش‌های دیگر را با شما به اشتراک بگذاریم.
برای نشان دادن ارزش استاندارد TOGAF، ابتدا خلاصه ای از استاندارد را ارائه می کنیم. سپس سهم آن را در معماری سازمانی تشریح می‌کنیم، راهنمایی در مورد استفاده از آن در سازمان شما ارائه می‌کنیم و توضیح می‌دهیم که چگونه آن را با روش‌های دیگر تطبیق دهید. از آنجایی که این استاندارد از هفت بخش مفصل تشکیل شده است، تنها تعدادی از آنها به نفع شما برجسته خواهند شد. توصیه می شود برای درک بهتر، استاندارد کامل را مرور کنید. این خلاصه شما را تشویق می‌کند تا به جای رشد ارگانیک استاندارد خود، یک استاندارد بالغ و عمیق را اتخاذ کنید.
ارزش معماری سازمانی
پس چرا استاندارد TOGAF مهم است؟ یا بهتر از آن، چرا معماری سازمانی (EA) مهم است؟ کسب‌وکارها از تغییرات برای ارائه محصولات و خدمات جدید برای کسب درآمد و مرتبط ماندن رشد می‌کنند. اما در طول عمر یک کسب و کار، سیستم‌های جدیدی ایجاد می‌شوند، ادغام‌ها نیاز به یکپارچه‌سازی یا ادغام سیستم دارند، فناوری‌های جدید برای مزیت رقابتی به کار گرفته می‌شوند، و سیستم‌های بیشتری برای به اشتراک گذاشتن اطلاعات به یکپارچگی نیاز دارند. یک عملکرد EA به خوبی تعریف شده و تحت کنترل در سطح سازمانی برای مقابله، مدیریت و مدیریت این پیچیدگی های تکنولوژیکی و محاسباتی بسیار مهم است. بدون رویه EA، می‌تواند بین سیستم‌ها، ناهماهنگی در راه‌حل‌ها، ارتباطات نادرست بین محصولات و تیم‌های مهندسی، تکرار تلاش‌های مهندسی و فرسایش معماری و کیفیت راه‌حل سازمان رخ دهد.
اجازه دهید از یک شرکت راه اندازی محصول به عنوان مثال استفاده کنیم. این استارت‌آپ می‌تواند رشد فزاینده‌ای را تجربه کند و به سرعت از نوپایی به ظهور برسد. کسب و کار و فناوری در حال تجربه تغییر سریع هستند. بدون تمرین EA یا حداقل برخی از سطوح راهنمایی معماری، استارتاپ ممکن است به سرعت سیستم های خود را در نابرابری بیابد و نتواند اطلاعات را به اشتراک بگذارد. هرچه رشد شرکت سریعتر باشد، تهدید قریب الوقوع تر می شود.
مثال کلاسیک دیگری که نیاز به EA را نشان می دهد، ادغام یا اکتساب است. هنگامی که دو شرکت ادغام می شوند، سیستم های اضافی باید اطلاعات را به اشتراک بگذارند یا شاید یکپارچه سازی لازم باشد. به عنوان مثال، ممکن است چندین سیستم منابع انسانی برای کارکنان وجود داشته باشد که نیاز به یکپارچه سازی یا ادغام در یک سیستم داشته باشند. ادغام نادرست منجر به ناتوانی در به اشتراک گذاری داده های کارکنان، اشکالات نرم افزاری، ارتباطات نادرست، بیش از حد ارتباط و فرآیندهای دستی اضافی برای دستیابی به تداوم کسب و کار مناسب با سیستم های اضافی می شود. علاوه بر این، ممکن است لازم باشد چارچوب های EA را ادغام یا تبدیل کنید تا تحت یک مدل مانند TOGAF قرار بگیرند.
به طور خلاصه، استفاده از یک استاندارد معماری سازمانی بالغ مانند TOGAF، عملیات فناوری اطلاعات کارآمدتر و موثرتر را فراهم می کند. این بازده سرمایه گذاری بهتر، کاهش ریسک برای مخارج اضافی آینده و تدارکات سریعتر/ارزانتر را ارائه می دهد. همه این مزایا از عملیات تجاری کارآمدتر پشتیبانی می کنند.
خلاصه TOGAF
چارچوب معماری Open Group یا به اختصار TOGAF یک استاندارد چارچوب معماری سازمانی است که توسط سازمان The Open Group ایجاد شده است. استاندارد روشی است که شامل مجموعه‌ای از فرآیندها، اصول، دستورالعمل‌ها، بهترین شیوه‌ها، تکنیک‌ها، نقش‌ها و مصنوعات است. برای توسعه و مدیریت معماری های سازمانی برای رفع کافی نیازهای کسب و کار استفاده می شود. یک تعریف خوب در راهنمای مطالعه گواهینامه آمده است:
هدف معماری سازمانی بهینه سازی میراث اغلب تکه تکه شده فرآیندها (چه دستی و چه خودکار) در سرتاسر سازمان است تا در یک محیط یکپارچه که پاسخگوی تغییر باشد و از ارائه استراتژی کسب و کار حمایت کند.
برای دستیابی به این هدف سطح بالا، استاندارد پیشنهاد می کند چندین عنصر تاکتیکی در زیر آن ایجاد شود تا از آن پشتیبانی کند. این عناصر شامل موارد زیر است – اصول راهنما، یک روش توسعه معماری جامع (ADM)، یک زنجیره معماری زنده، یک مخزن مصنوع زنده، یک ساختار حاکمیتی، یک چارچوب قابلیت و یک کتابخانه مدل مرجع. همانطور که می بینید، برخی از این جنبه ها ساختارهایی هستند، مانند پیوستار و مخزن. اما جنبه‌های دیگر فرآیندها هستند، مانند روش توسعه معماری ADM تکرار پذیر.
برای درک بهتر اجزای چارچوب، در زیر ساختار استاندارد آورده شده است.
♦ قسمت 1: مقدمه
اصطلاحات رایج را در چارچوب استاندارد TOGAF تعریف می کند. به عنوان مثال می توان به تعریف یک سازمان، معماری سازمانی و چارچوب معماری اشاره کرد.
یک نمای کلی از مفاهیم اصلی ارائه می دهد. به عنوان مثال می توان به ADM، انواع خروجی، پیوستارها، مخازن، قابلیت ها و استفاده از TOGAF با سایر چارچوب های معماری اشاره کرد.
♦ بخش 2: روش توسعه معماری (ADM)
ADM یک روش توسعه معماری تکراری است که از 9 مرحله تشکیل شده است که معماران و سازمان ها را در توسعه و ارائه معماری راهنمایی می کند.
فازها شامل فعالیت ها/فرایندهای تعریف شده، ورودی ها و خروجی های مورد انتظار می باشد.
ممکن است فازها متناسب با نیازهای سازمان تنظیم شوند. آنها ممکن است به عنوان یک چرخه کامل، در مجاورت یا داخلی، در صورت نیاز تکرار شوند.
♦ بخش 3: دستورالعمل ها و تکنیک های ADM
▪ دستورالعمل ها جایگزین هایی برای انطباق فرآیند ADM برای مقابله با سناریوهای مختلف استفاده ارائه می دهند. یک مثال شامل نحوه اعمال گزینه های تکرار در ADM است.
▪ تکنیک ها تاکتیک های خاصی برای پشتیبانی از وظایف در چرخه ADM هستند. به عنوان مثال می توان به شناسایی و به کارگیری اصول معماری، استفاده از الگوهای معماری، تعریف سناریوهای تجاری و انجام تحلیل شکاف اشاره کرد.
♦ قسمت 4: چارچوب محتوای معماری
متامدلی را تعریف می کند که خروجی های تلاش های معماری را دسته بندی می کند. به عنوان مثال می توان به موارد قابل تحویل، مصنوعات و بلوک های ساختمانی اشاره کرد.
بین محصولات قابل تحویل، مصنوعات و بلوک های ساختمانی قابل استفاده مجدد مشخص می شود. نمونه های محتوای خاصی از هر کدام را ارائه می دهد.
♦ قسمت 5: پیوسته و ابزارهای سازمانی
روشی را برای طبقه بندی دارایی های معماری و راه حل برای ارائه سازگاری و ارتقای استفاده مجدد ارائه می دهد. پیوستار سازمانی از دو پیوستار درونی تشکیل شده است: پیوستار معماری و پیوستار راه حل ها.
پیوسته معماری داخلی، خروجی ها (مواد تحویلی، مصنوعات، بلوک های ساختمانی) را با توجه به قوانین، طرح های معماری، بازنمایی ها و روابط دسته بندی می کند. این تحلیل ممکن است بیشتر به صورت انتزاعی یا مرتبط با اصولی باشد که راه حل ها باید از آنها پشتیبانی کنند. پیوستار معماری، پیوستار راه حل ها را هدایت می کند.
پیوستار راهکاری درونی، روش‌های واقعی را برای پیاده‌سازی دارایی‌ها در پیوستار معماری، با استفاده از فناوری‌ها و چارچوب‌ها ارائه می‌کند. از پیوستار معماری پشتیبانی می کند.
هر دو طبقه‌بندی معماری پیوسته به صورت افقی مرتب شده‌اند – حرکت از چپ (عمومی‌تر یا انتزاعی‌تر،) به راست (مشخص‌تر).
♦ قسمت 6: مدل های مرجع
مدل‌های مرجع بسیار عمومی یا انتزاعی از معماری و فناوری‌ها را ارائه می‌کند که اهداف تجاری مشترک را برآورده می‌کند.
یک مثال شامل معماری مدل مرجع فنی (TRM) است که خدمات و عملکردهای عمومی را به عنوان پایه‌ای برای معماری خاص‌تر ارائه می‌دهد.
♦ قسمت 7: چارچوب قابلیت سازمانی
ساختارها، فرآیندها، نقش‌ها، مسئولیت‌ها و مهارت‌های سازمان را برای ایجاد و راه‌اندازی یک رویه معماری سازمانی در یک سازمان فراهم می‌کند.
قابلیت معماری با پشتیبانی هیئت معماری، بررسی انطباق، قراردادها، حاکمیت، مدل‌های بلوغ و چارچوب‌های مهارت کارکنان ایجاد می‌شود.
کاربرد استاندارد TOGAF
با خلاصه کردن مزایای معماری سازمانی و TOGAF، بیایید در مورد نحوه اعمال آن در سازمان خود بحث کنیم. اگرچه ممکن است هفت قسمتی که در بالا توضیح داده شد بسیار زیاد و یا «فرآیند سنگین» به نظر برسند، در مجموع آنها جامع هستند. آنها را به عنوان طرحی برای یک ساختمان مسکونی یا تجاری ببینید.
در TOGAF، این بخش‌های استاندارد، طبقه‌بندی معماری‌های شما، استفاده از یک روش تکراری برای ارائه معماری، ساختارهای سازمانی پشتیبان، دستورالعمل‌ها و تکنیک‌ها، حاکمیت، اصول انگیزشی، مدل‌های مرجع، مخازن دارایی و موارد دیگر را توصیف می‌کنند. نیازی به اختراع مجدد اینها به تنهایی نیست.
اما، برای موفقیت به همه چیز در استاندارد نیاز ندارید. فرد باید از آنچه ارائه می شود و نحوه به کارگیری موثر آن آگاه باشد.
هنگام معرفی TOGAF یا هر عمل EA توصیه می شود که از کوچک شروع کنید. به عنوان مثال، هنگام تلاش برای پیاده سازی، با مرتبط کردن مراحل ADM با روش پروژه سازمان خود شروع کنید. برای هر فاز قابل اجرا، ورودی های مورد نیاز و خروجی های ایده آل را شناسایی کنید. فرآیندها و فعالیت ها را در فازهای ADM برای ارائه خروجی ها و نتایج مورد انتظار اجرا کنید. به عنوان مثال، در ایجاد یک معماری هدف جدید، فازهای B، C و D (فازهای معماری کسب و کار، سیستم های اطلاعاتی و فناوری) را برای ایجاد یک معماری پایه اعمال کنید، سپس تجزیه و تحلیل شکاف را برای شناسایی مشکلات انجام دهید. نمونه دیگری از پیاده سازی EA این است که با کامپایل دارایی های معماری موجود و خالص جدید خود در یک پیوستار سازمانی شروع کنید. یک چارچوب محتوای معماری ایجاد کنید و شروع به دسته بندی مصنوعات، محصولات تحویلی و بلوک های سازنده خود کنید.
مفاهیم و اصطلاحات را با تیم های فنی، پروژه و ذینفعان در طول تلاش اجتماعی کنید. برنده هایی را که استاندارد TOGAF به آنها کمک کرده است، صدا کنید. بعداً و در صورت لزوم، ممکن است روند رسمی تری را معرفی کنید. جنبه های سازمانی مانند هیئت معماری و عملکرد حاکمیتی را که باید به طور رسمی شناخته شوند، معرفی کنید. برای فهرست کامل فعالیت ها و ملاحظات، به بخش 46 (نسخه 9.1) استاندارد TOGAF مراجعه کنید.