جهت اشنایی شما با فضای کتاب اصول و مبانی مدیریت فرایند که توسط تیم ما ترجمه شده است، خلاصه ی انتهای هر فصل را ارائه خواهیم کرد. در این نوشته میتوانید لاصه انتهایی فصل سوم را مطالعه نمایید.
این فصل ما را با ابزارهایی برای مدلسازی فرآیندهای کسب وکار پیچیده مجهز ساخت. ما ابتدا آموختیم که چگونه مدلهای فرایند پیچیده در سطوح سلسله مراتبی را از طریق فعالیتهای زیر-فرایندی بسازیم. در مقایسه با وظایف که واحدهای کاری منفرد را ثبت میکنند، زیر-فرآیندها نشاندهنده فعالیتهایی هستند که میتوانند در تعدادی از مراحل داخلی شکسته شوند. یکی از جنبه های جالب زیر-فرایندها این است که آنها میتوانند برای پنهان کردن جزئیات بسته شوند. ما همچنین در مورد چگونگی به حداکثر رساندن استفاده مجدد از طریق تعریف زیر-فرایندهای عمومی در یک مجموعه مدل فرایند و فراخوانی آنها از طریق فعالیتهای تماس بحث کردیم. زیر-فرایندهای عمومی یک بار مدلسازی شده و توسط مدلهای مختلف فرایند در یک انبار به اشتراک گذاشته میشوند.
پس از آن ما موضوع بازنگری و تکرار را به طور مفصل شرح دادیم. ما نشان دادیم چگونه حلقه های ساختاری را میتوان با استفاده از یک فعالیت حلقه ای مدلسازی کرد. علاوه بر این، فعالیت چند نمونه ای را به عنوان راهی برای مدلسازی فعالیتی که به چندین بار اجرا شدن بدون اطلاع از تعداد رویدادهای پیش از آن نیاز داشت، توضیح دادیم. علاوه بر این، ما دیدیم که چگونه مفهوم چند نمونه سازی میتواند به جمعآوری دادهها مرتبط باشد و به Poolها گسترش یابد. ما همچنین در مورد زیر-فرایندهای ad-hoc برای گرفتن تکرار بدون ساختار بحث کردیم.
سپس انواع مختلف رویداد را بسط دادیم. ما تفاوت بین رویدادهای catching و throwing را مشخص کردیم و بین رویدادهای آغازین، پایانی و میانی تمایز قائل شدیم. دیدیم که چگونه تبادل پیام بین Poolها را میتوان با رویدادهای پیام طراحی کرد و چگونه رویدادهای زمان سنج را میتوان برای مدلسازی عوامل موقتی در فرایند یا تاخیر در فرایند به کار برد. سپس نشان دادیم که چگونه شرایط رقابت را بین رویدادهای خارج از فرآیند، با استفاده از انشعاب مبتنی بر رویداد و پس از آن رویدادهای catching میانی انجام دهیم.
پس از آن، ما نشان دادیم که چگونه به استثنائات رسیدگی کنیم. استثنائات شرایطی هستند که فرایند را به علت نقصهای تکنولوژی یا کسب و کار، از مسیر نرمال خود منحرف میکنند. سادهترین راه برای واکنش به یک استثنا این است که فرایند را از طریق یک رویداد پایانی خاتمه دهید. استثناها میتوانند با استفاده از یک رویداد catching میانی در مرز یک فعالیت انجام شوند. اگر این رویداد در حین اجرای فعالیت انجام شده باشد، فعالیت قطع میشود و یک روش بازیابی ممکن است راه اندازی شود. نوع دیگر استثنا، وقفه زمانی فعالیت است. این زمانی اتفاق می افتد که یک فعالیت در یک چارچوب زمانی مشخص کامل نمیشود. یک رویداد مرزی نیز میتواند پیکربندی شود تا فعالیت وابسته را قطع کند. در این مورد، این رویداد بدون وقفه نامیده میشود. این رویدادها مناسب برای مدل سازی رویههایی هستند که باید به موازات اجرای یک فعالیت، زمانی که یک رویداد رخ میدهد، راهاندازی شود. مفهوم جبرانفعالیت، در ارتباط با مدیریت استثنا است. جبران باید اثرات فعالیتی را که کامل شده است بازگرداند، اگر این اثرات به دلیل استثنایی که رخ داده است، دیگر مورد نظر نباشد.
سپس دیدیم که چگونه میتوان قوانین کسب و کار را در مدلهای فرایند با حوادث شرطی تعریف کرد. یک رویداد شرطی، قابل استفاده به عنوان یک رویداد catching آغازین و میانی، تنها زمانی که قانون کسب و کار مرتبط (boolean) به درستی محاسبه میشود، اجازه شروع یا پیشرفت یک نمونه فرایند را میدهد.
ما این فصل را در مورد مدلسازی فرایندهای پیشرفته با معرفی نمودارهای choreography به پایان رساندیم. یک نمودار choreography، تعاملات رخ داده شده بین طرفین مختلف کسب و کار را که در فرایند کسب و کار شریک هستند، مدل میکند. هر فعالیت در choreography یک تعامل بین یک فرستنده و یک گیرنده را نشان میدهد. برای ایجاد یک وابستگی سفارش بین دو تعامل، فرستنده فعالیت دوم باید در اولی مشارکت داشته باشد، در غیر این صورت، این طرف قادر نخواهد بود تعیین کند که چه زمانی پیام مرتبط با تعامل دوم را ارسال کند. ما همچنین در مورد قوانین استفاده از دروازه ها در یک choreography بحث کردیم که در آن تصمیم گیری توسط یک طرف خاص بر اساس دادهها یا رویدادها صورت میگیرد. Choreographyهای فرعی می توانند برای مدلسازی تعاملات پیچیدهای که شامل بیش از دو طرف میشود، به شیوه ای مشابه با زیر-فرایندها در یک همکاری، مورد استفاده قرار گیرند.
از اینجا میتوانید اقدام به خرید آنلاین کتاب نمایید.